പ്രമേയത്തിന്റെ ഗരിമ.
അഭിനയത്തിന്റെ ചാരുത.
ഋതു,സമാനതകളില്ലാത്ത സിനിമയാണ്.സമകാലീന ഇന്ത്യൻ സിനിമകളിലുണ്ടായ ഏറ്റവും കാലികവും ശക്തവുമായ പ്രമേയമുള്ള സിനിമ.
ഋതുവിനെ വ്യത്യസ്തമാക്കുന്ന് ഒരു പാടു ഘടകങ്ങളുണ്ട്.
ഒന്ന്:പരിസരം. ഐ ടി മേഖലയെ സൂക്ഷ്മമായി നിരീക്ഷിച്ച്, പരമാവധി സത്യസന്ധമായി ചിത്രീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമം.
രണ്ടു: ആഗോളീകരണ വ്യഗ്രതകൾക്കിടയിലും മനസ്സിൽ പച്ച പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ചില തുരുത്തുകളുടെ വീണ്ടെടുക്കൽ.
മൂന്ന്: സഹജീവിയുടെ വേദന സ്വന്തം നെഞ്ചിലേറ്റുവാങ്ങുന്ന ചില നിമിഷങ്ങൾ...(അതെ, തീർച്ചയായും അതൊരു കമ്മ്യുണിസ്റ്റിന്റെ വേദനയാണ്...)
നാല്: ഋതുഭേദങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും മായ്ച്ചു കളയാനാവാത്ത വിധം വേരുറച്ചു പോയ ചില മൂല്യങ്ങളുടെ സ്ഥിരത.
അങ്ങനെ ഒരുപാടുണ്ട്.
ജോഷ്വാ ന്യൂട്ടന്റെ അതീവ ഭദ്രമായ തിരക്കഥ.എടുത്തു പറയേണ്ട മറ്റൊന്ന് ഇതിലെ സംഭാഷണങ്ങളാണ്.മലയാള സിനിമ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത വിധം പക്വമായ സംഭാഷണങ്ങൾ.ശ്യാമപ്രസാദിന്റെ സംവിധാനം പതിവുപോലെ ക്ലാസിക്.
സിനിമയുടെ ജീവൻ എന്നു തീർത്തും പറയാവുന്നത് അഭിനേതാക്കളുടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പാണ്.മൂന്നു പുതുമുഖങ്ങളും കഥാപാത്രങ്ങളോട് പരമാവധി നീതി പുലർത്തി.എങ്കിലും ശരത് വർമയെ അവതരിപ്പിച്ച നിഷാൻ അഭിനന്ദനങ്ങൾക്കതീതനായി ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നു.ശരത്തിനെ മനസ്സിലേക്കു കുടിയേറ്റിക്കൊണ്ടാണ് തിയേറ്റർ വിട്ടിറങ്ങിയത്.അത്രക്കു ഹൃദയസ്പർശിയാണ് നിഷാന്റെ അഭിനയം.ഇതാ ഒരു വാഗ്ദാനം എന്നു നിസ്സംശയം പറയാം.
ഞാനടക്കം,ഐ ടി മേഖലയിലുള്ളവർക്കു ഋതു വിനെ പെട്ടെന്നു വായിക്കാനവും,കാരണം, ഇവിടെ ഒരു പാടു പേരുണ്ട്,ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ ഒരു ശരത് വർമയേയും പേറി നടക്കുന്നവർ...
ലിഫ്റ്റിൽ, തിങ്ങി നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഐ ടി പ്രോഫഷണലുകൾക്കിടയിൽ, ഭയചകിതനായി, അരക്ഷിതനായി നിൽക്കുന്ന ആ തൊഴിലാളിയുടെ ദയനീയമായ മുഖത്തിന്റെ ഒരൊറ്റ വിഷ്വൽ മതി ,സിനിമയുടെ പ്രമേയത്തിന്റെ ആഴം മനസ്സിലാക്കാൻ.
പ്രിയപ്പെട്ട ശ്യാമപ്രസാദ്,ഒരു പാടു നന്ദി.ഞങ്ങളുടെയൊക്കെ ഉള്ളിലുറങ്ങിക്കിടന്ന ശരത് വർമക്ക് പുതിയൊരു ഊർജ്ജം പകർന്നു തന്നതിന്...
നന്ദി.
5 comments:
yes,the acters rising
ദൃശ്യവസന്തത്തിന്റെ സാധ്യത തോന്നിക്കുന്ന ടൈറ്റിൽ,പുതിയമുഖങ്ങൾ,പുതിയതിരക്കഥാകൃത്ത്,
ബിഗ്സ്ക്രീനിൽ ഇനിയും പൊട്ടൻഷ്യൽ വെളിപെടുത്തിയിട്ടില്ലാത്ത സംവിധായകൻ(മിനിസ്ക്രീനിൽ
അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംവിധാനപ്രതിഭ കണ്ട് കഴിഞ്ഞു.) ...നാളുകൾക്ക്
ശേഷം തിയ്യറ്ററിലേക്ക് ആകർഷിച്ച ഘടകങ്ങൾ ഇതൊക്കെയായിരുന്നു. പക്ഷെ s p-ന്റെ മുൻസിനിമകളെ
പോലെ‘ ഋതു’വുംനിരാശപെടുത്തിയെന്ന് പറയാതെ വയ്യ. കഥാപരിസരം അല്പം പുതുമയുള്ളതെങ്കിലും
അതീവദുർബലമായ കഥാതന്തു.ചിലയിടത്ത് അത് നൂറ്റൊന്നാവർത്തിച്ച ക്ഷീരബല തന്നെയാകുന്നു.
ഡയലോഗണാങ്കിൽ മോണൊ ടോണസ് മംഗ്ലീഷ്.. ഇടക്ക് ചില കാല്പനികജല്പനങ്ങളും.
മനോഹരമായ ഫോട്ടോഗ്രാഫിയും സുന്ദരമായ ഗാനങ്ങളും ആണ് പതിവു പോലെ പ്ലസ് പോയിന്റ്.
പ്രത്യേകിച്ച് കൂകു കൂകു തീവണ്ടി ...എന്ന് ചിരപരിചിതമായ വരികളിൽ തുടങ്ങുന്ന ഗാനം ഗാനരചയിതാവിന്റെ
മാന്ത്രിക സ്പർശം കൊണ്ട് മോഡേൺ ലൈഫിനെ കുറിച്ചുള്ള് ഒരു ലളിതസുന്ദരമായ ഫിലോസഫി ആയി
മാറുമ്പോൾ നമ്മൾ അറിയാതെ ..വാഹ് വാഹ് പറഞ്ഞുപോകും....
അപ്പോള് എന്തായാലും ഒന്ന് കാണണം ഇത്! എന്നിട്ടീവഴി വീണ്ടും വരാം !
kandu tharekedilla!
ഇന്നലെ കൈരളി ചാനലില് വന്നപ്പൊഴാണിത് കാണാന് പറ്റിയത്. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു!
Post a Comment